வேண்டற்பாடு

vēṇṭaṟ-pāṭu   n. வேண்டல் +. 1. Desire; விருப்பம். (தக்கயாகப். 506,உரை.) 2. Need; தேவை. 3. Greatness, ascompelling obeisance; பெருமை. அவன் தொழும்படியான வேண்டற்பாடுடைய தான் தொழாநின்றாள்(ஈடு, 2, 4, 4). 4. Pride; கருவம். பூதகணநாதர்கருடபகவானை வேண்டற்பாடு கெடுத்தது (தக்கயாகப். 554, உரை).