உன்

uṉ   --உன்னு, உன்னுகிறேன், உன் னினேன், உன்னுவேன், உன்ன, v. a. To think, consider, exercise volition, to be anxious, நினைக்க. 2. To exert force--as in rising, leaping, &c., விரைந்தெழும்ப. 3. To pull, இழுக்க. 4. [prov.] To propel a swing by the joint effort of two persons stationed on opposite sides, உந்த. குதிரையுன்னிப்பாய்ந்தது. The horse sprang and leaped. பேசவுன்னுகிறான். He is just on the point of speaking (his mouth open, the words on his tongue, &c.).

ஊ, s. One of the long vowels, நெட்டுயிரெழுத்திலொன்று. 2. A termination of the gerund in poetry, வினையெச்சவிகுதி- as உண்ணூ. 3. Flesh, meat, தசை. (p.) 4. (c.) An exclamation--as of pain, ஓரொ லிக்குறிப்பு.

 

uṉ   pron. The genitive of நீ; which see. உனக்கெனக்கென்றுசண்டைகொடுக்கிறது. To quarrel about the right of possession with regard to any thing.