ஒழுகிசை

oḻukicai   n. ஒழுகு- + இசை (Rhet.) Kind of flowing rhythm, in whichnothing discordant occurs; வெறுத்திசையில்லாமல் செவிக்கினிய மெல்லிசையுடைமையாகிய குணம்(தண்டி. 19.)