ஓட்டை

ōṭṭai   n. ஓடு-. [T. ōṭi, K. ōṭe,M. ōṭṭa.] 1. Hole; துவாரம் அருவிசலம் பாயுமோட்டை (திருப்பு. 321). 2. Crack in a vessel;flaw; leak; any cracked article, as a bell;சிதைவு. இந்தப்பாத்திரம் ஓட்டையாய்விட்டது.  

ōṭṭai   part. ஓடு³. 1. An endingof the instrumental case having the force oftogether with; ஒடுப்பொருளையுணர்த்தவரும் மூன்றாம்வேற்றுமை யுருபு. பர்வத பரமாணு வோட்டை வாசிபோரும் (திவ். திருப்பா. அவ ) 2. With, used asadj. meaning equal with, as அவனுக்கு இவனோட்டை வயது உடனொத்த.  

ōṭṭai   s. a crack, flaw, a cracked vessel, bell etc, உடையல்.

ஓட்டைப்பானை, a cracked, pot.

ஓட்டையாயிருக்க, to be cracked.

ஓட்டையுடைசல், cracked and broken things.

ஓட்டைவாயன், a babbler, one who keeps no secrets.