கரன்

karaṉ   n. khara. Firm, steadyperson; நிலையுள்ளவன். கரந்தெங்கும் பரந்துளன்இவையுண்ட கரனே (திவ். திருவாய். 1, 1, 10). 2.A cousin of Rāvaṇa, a powerful Rākṣasa, slainby Rāma during his (Rāma's) stay in theTaṇṭakāraṇiyam; இராமனால் தண்டகாரணியத்திற்கொல்லப்பட்ட ஓர் அரக்கன் (கம்பரா. கரன்வதைப்.)  

vipākaraṉ   விபாவசன், s. the sun, சூரியன்; 2. the god of fire, fire, அக்கினி பகவான்.