கருமான்

karu-māṉ   n. கரு-மை +. [M.karmān.] 1. Stag; ஆண்மான். (பிங்.) 2. Hog;பன்றி. கருமானுரைத்திடின் . . . மருமத் தணிபடுப்பேன் (தணிகைப்பு. களவுப். 198).  

karumāṉ   n. [M. karumāṉ.]See கருமகன் Colloq.  

karumāṉ   s. (pl. கருமார், கருமர்) a blacksmith, கொல்லன்.

karumāṉ   s. a stag; a hog.