காய்ச்சல்

v. noun. [substantively.] Heat, warmth, dryness, காய்கை. 2. Fever, inflammatory state of the system, சுரம். 3. Enmity, hatred, rancor, பகைமை. (c.)

காய்ச்சலாய்க்கிடக்க, inf. To have a fever, to be ill of fever.

காய்ச்சலாய்விழ, inf. To fall ill of a fever.

காய்ச்சற்கட்டி, s. Enlargement of the spleen, after a chronic fever, சுரக்கட்டி.

காய்ச்சற்காரன், s. A person with fever, சுரநோயுடையவன்.

அகோரக்காய்ச்சல், s. A violent fever.

அச்சரக்காய்ச்சல், s. Fever arising from or accompanying the thrush, Aphtha, Febris aphthosa, (M. Dic.).

அஸ்திக்காய்ச்சல், s. Fever affecting the bones.

உட்காய்ச்சல், s. An internal fever, Febris leipyrias or intestinali.

கணக்காய்ச்சல், s. A symptomatic fever, connected with a disease in children called கணம்.

காமக்காய்ச்சல், s. A venereal fever, Febris alba, chlorosis.

குளிர்காய்ச்சல், s. A ague.

சிலேஷ்மக்காய்ச்சல், s. Phlegmatic fever.

சுரக்காய்ச்சல், s. A burning fever.

தோஷக்காய்ச்சல், s. A malignant fever.

நாவறட்சிக்காய்ச்சல், s. A fever which parches the tongue.

பித்தக்காய்ச்சல், s. Bilious fever, Fe bris autumnalis, or biliosa.

பெருவாரிக்காய்ச்சல், s. Pestilential fever.

மந்தக்காய்ச்சல், s. Fever form indi gestion.

முறைக்காய்ச்சல்--மாறற்காய்ச்சல் s. A tertian ague, Febris intermittens ter tiana, returning after an interval of about forty-eight hours .

வறைக்காய்ச்சல், s. Fever attended with great dryness and thirst.

வாதக்காய்ச்சல், s. Fever arising from rheumatism.

விடுங்காய்ச்சல், s. An intermittent fever, Febris intermittens.

விஷக்காய்ச்சல், s. A Malignant, danger ous fever.

வைசூரிக்காய்ச்சல், s. A variolous or small-pox fever, Febris variolosa.