கொடிறு

koṭiṟu   n. prob. கொடு-மை. 1.Cheek, jaw; கதுப்பு கொடிறுடைக்குங் கூன்கையர்(குறள், 1077). 2. Marks of elephant's must;யானைமதச்சுவடு. (பிங்.). 3. Pincers; குறடு கொடிறும் பேதையுங் கொண்டது விடாது (திருவாச. 4, 63).4. The 8th nakṣatra. See பூசம் (திவா.)  

koṭiṟu   s. cheeks, jaws, கதுப்பு.

கொடிற்றுச்சன்னி, lack-jaw, tetanus.