சீழ்க்கை

cīḻkkai   n. cf. sītkāra. [K. siḷḷu]Whistle, whistling; நாவின் நுனியை மடித்துச்செய்யும் ஒலி கொக்கரிப்பையும் சீழ்க்கையையு மெழுப்பினார் (சீவக. 447, உரை).