ஞானி

ñāṉi   n. jñānin. 1. Wise person,sage, philosopher, person of sublime religiousknowledge; பரஞானமுள்ளோன். 2. (Šaiva.)Devotee of advanced type, adopting the highestof the fourfold means of salvation; ஞானபாதமுடையோன். (சி. சி 12, 5.) 3. See ஞானன் (சூடா.) 4. Arhat; அருகன் (சங். அக.) 5. TheMoon's descending node; கேது (சங். அக.) 6.Cock, as knowing the hours of the night; [இரவிற் சாமங்களை யறிவது] சேவல் (W.)