தளை

s. A tie, fastening, bandage, கட்டு. 2. Fetter, shackles for the legs, கால்விலங்கு. (c.) 3. Enclosure of an unblown flower, மல ர்க்கட்டு. 4. Imprisonment, immuring, சிறை. 5. The காற்கொலுசு, ankle-rings. 6. A foot trinket, காற்சிலம்பு. 7. Men's locks of hair, ஆண்மயிர். 8. [prov.] A partition, division, in rice fields. வயலின்பிரிவு. (c.) 9. A tie, a bond, (met.) a bond of union, பந்துகட்டு. 1. [prov.] The office of an உடையார். 11. The metrical connection of the last syllable of any foot with the first of the succeeding, one of the six செய்யுளுறுப்பு, வரு ஞ்சீரின் முதலசை யொன்றியுமொன்றாமலுங்கூடிநிற்பது. --Note. The poetic தளை are of seven kinds embracing four classes. I. ஆசிரி யத்தளை. connexion of ஆசிரியம் verse of two species. 1. நேரொன்றாசிரீயத்தளை, combination of simple syllables in the ஆசிரியம் con nexion, or of one simple ஆசிரியம் foot, with another. 2. நிரையொன்றாசிரியத்தளை, combina tion of compound syllables, or the con nexion of one compound ஆசிரியம் foot, with another. II. வெண்டளை, connexion of வெண் பா verse, also of two species. 1. வெண்சீர் வெண்டளை, combination of genuine வெண்சீர் foot, or of one வெண்சீர் foot with another foot, biginning with a simple syllable 2. இயற்சீர்வெண்டளை, combination of simple, or ஆசிரியம் feet, or connexion of an ஆசிரியம் foot ending with a compound syllable with another foot beginning with a simple syllable, or vice versa. III. கலித்தளை, con nexion of the கலிப்பா verse, being single, viz.; that of வெண்சீர் foot ending with a syllable with another foot beginning with a compound syllable. IV. வஞ்சித்தளை, con nexion of வஞ்சி verse of two species. 1. ஒன்றியவஞ்சித்தளை, combination of compound syllables, or of one வஞ்சி foot with another foot beginning with a compound syllable. 2. ஒன்றாதவஞ்சித்தளை, combination of a compound with a simple syllable, or of one வஞ்சி foot with another beginning with a simple syllable. For syllables and feet and their different species, see அசை and சீர். வளைபட்டகைமாதொடு மக்களெனுந் தளைபட்டழியத் தகுமோதகுமோ. Should I perish by being bound with my bracelet-adorned wife and children.

தளைகழற்றிவிட, inf. To unloose or take off fetters.

தளைத்தட்ட, inf. To fail or be defective, as a connection in verse, தளைதவற.

தளைநார், s. [prov.] A foot brace for a tree-climber.

தளைபட--தளைப்பட, inf. To be impri soned, to be taken captive, சிறைப்பட. 2. To be bound, confined, restrained, கட்டுப்பட.

தளைப்பூட்ட--தளைபோட, inf. To fetter, to shackle.

தளைப்பொருத்தம், s. Harmonious com bination of the தளை, in verse, தளையினிணக்கம்.

தளையவிழ, inf. To blossom as a flower, பூமலர. 2. To be unbound, to be unres trained, கட்டவிழ.

தளைவைக்க, inf. [prov.] To invest one with the office of உடையார்.

தளைவார், s. A thong of leather to hamper the feet of an animal when grazing. 2. As தளைநார்.

கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To be fettered, tied, bound, கட்டுண்ண. 2. v. a. To fasten, tie, bind, chain, மாட்ட. (c.)

தளைந்துவிட, inf. To tie the fore-feet of an animal, and let it go to graze.

தளையல், v. noun. Confining, restrain ing, மறியற்படுத்துதல். 2. Binding, tying, கட்டுதல்.

தளைவிக்க, inf. (causative.) To cause to fetter.