திரோபவம்

tirōpavam   n. tirō-bhava.1. (Šaiva.) Function of veiling or darkening,designed to keep the souls engrossed in theexperiences of the world until their karma iscompletely worked out, one of pañca-kirut-tiyam, q. v.; பஞ்சகிருத்தியங்களுளொன்றாய் ஆன்மாதன்கன்மம் முடியும்வரையில் உலகானுபவங்களில்உழன்று மயங்கும்படி உண்மையை மறைத்தலைச் செய்யும்சிவபெருமானது அருட்செயல். 2. Vanishing, disappearance; மறைகை. செவ்வருட்குறியி லீசன்றிரோபவஞ் செய்தான் (சேதுபு. சங்கரபா. 102).  

tirōpavam   திரோபாவம், s. the darkening of the soul by the deity.