தூய்தன்மை

tūytaṉmai   n. தூய்து +அன்மை. 1. Impurity, uncleanness, as of body;பரிசுத்தமின்மை. (திவா.) (நாலடி, அதி 5.) 2.Pollution; தீட்டு சொன்னமறை மந்திரத்தாற் றூய்தன்மை கடிந்ததற்பின் (சீகாளத். பு கண்ண 138).