நடுதறி

naṭu-taṟi   n. நடு- +. 1. Postplanted in the ground, as for tethering a calf;நட்டதம்பம். 2. Šiva worshipped in Kaṉṟāppūr;கன்றாப்பூரில் எழுந்தருளியிருக்கும் சிவபிரான் அடியார்நெஞ்சினுள்ளே கன்றாப்பூர் நடுதறியைக் காணலாமே(தேவா. 811, 1).