நீண்முடி

nīṇ-muṭi   n. id. +. King,as wearing a high crown; [நீண்ட கிரீடந்தரித்தவன்] அரசன். நின்றமா மள்ளர்க் கெல்லா நீண்முடியிலக்க மானான் (சீவக. 286).