பயணம்

s. [contraction of பிரயாணம்.] Journeying, travelling, itinerating; jour ney, voyage. (c.) பயணக்காரன்பயித்தியகாரன். One about to set out on a journey is distracted.

பயணங்கட்ட, inf. To prepare for a journey.

பயணச்சாமான், s. Baggage of a tra veller, பயணமுட்டு. (R.)

பயணச்சீட்டு, s. A pass-port.

பயணஞ்சொல்லிக்கொள்ளுதல், v. noun. Taking leave of friends for a journey. See சொல்லிக்கொள்ள.

பயணந்தவிர்ந்துபோதல், v. noun. Be ing hindered on a journey.

பயணப்பட, inf. To set out on a jour ney or march, to leave home. 2. To be gone on a journey. 3. As பயணங்கட்ட. பயணப்பட்டிருக்கிறார்கள். They are set out on their journey; lodging at a short dis tance to avoid leaving on an unlucky day.

பயணப்படுத்த, inf. To take one on a journey. 2. To prepare one for, or send one on, a journey. உள்ளதையெல்லாம்பயணப்படுத்திவிட்டிருக் கிறான். He has squandered all his pro perty.

பயணமனுப்ப, inf. As பயணப்படுத்த, 2.

பயணம்போக, inf. To go on a jour ney. 2. To be carried away, stolen, lost. 3. To die, to depart the life.