பழமை

s. Oldness, ancientness, an tiquity, பூருவம். 2. What is antiquated, obsolete, old fashioned, வழங்காதொழிந்தது. 3. Staleness, vapidness, insipidness, சாரமின் மை. 4. An old saying, a proverb, முதுமொழி, 5. Old acquaintance, long established intimacy, வெகுநாட்பழக்கம். 6. Decay from age, சிதைவு. 7. Ancient history of a family, chronicle, பழங்கதை. 8. Long established usage or custom,மரபுபற்றிவருகை. (c.)

பழங்கஞ்சி, s. Congy kept over night.

பழங்கணக்கு, s. An old account, an account previously settled. 2. A thing out of use, obsolete, forgotten.

பழங்கதை, s. An ancient story 2. A thing long passed by, disregarded, forgotten.

பழங்கந்தை, s. Old rags, tatters.

பழங்கலம், s. An old cup or plate.

பழங்காடி, s. Liquids soured by keep ing as ஆறுமாதக்காடி.

பழங்காய்ச்சல்--பழஞ்சுரம், s. A chro nic fever.

பழங்கிடையன், s. [prov.] Old commo dities. See கட்டுக்கிடை.

பழஞ்சாதம்--பழஞ்சோறு, s. [also பழை யசாதம், பழையது. Boiled rice kept till next morning.

பழஞ்சீலை--பழந்துணி, s. An old or worn out garment.

பழஞ்சொல், s. As பழமொழி, 1.

பழந்தரை s. Land long cultivated and worn out.

பழநிலுவை, s. Balance of a former account.

பழநெல், s. Old rice of the previous year.

பழமலம், s. [com. பழையமலம்.] Ex crement lodged too long in the bowels.

பழமலை, s. A celebrated hill sacred to Siva, விருத்தாசலம்.

பழமனை, s. An old decayed house, பழையவீடு. 2. The site or ruins of a decayed house, இடித்தகட்டம்.

பழமைபாராட்ட, inf. To expatiate on former greatness and prosperity. 2. To extol one's ancestors.

பழமைபேச, inf. To talk of things, customs, usages, &c., of one's ancestry, to the disparagement of others; used also in irony.

பழமொழி, s. A old saying, a pro verb, a maxim. 2. A law, ஓர்நீதிநூல்.

பழம்பகை, s. Old or hereditary hatred as நெடுநாட்பகை. 2. Cherished enmity. as தொந்தப்பகை. 3. Inveterate, natural hatred, as between the kite and the snake, இயற்கைப்பகை.

பழம்பஞ்சாரம், s. That which is very old, as a bullock, horse, or garment. See பஞ்சாரம் 2. [in contempt.] A very old man or woman, மிகமுதியோர்.

பழம்பஞ்சுரம், s. A class of tunes, as பஞ்சுரம்.

பழம்பாடம்--பழையபாடம், s. An old lesson. 2. [fig.] Old lesson-day or the fourteenth of the month.

பழம்புகையிலை, s. Old tobacco im proved by keeping.

பழம்புண், s. An old ulcer.

பழம்புண்ணாளி, s. An old patient. 2. [fig.] An experienced man.

பழம்பொருள், s. An old thing. 2. [fig.] The External, கடவுள்.

பழம்போக்கு--பழையபோக்கு, v. noun. An ancient or antiquated style.

பழவடியார், s. Devotees of long standing 2. Persons of an ancient family. 3. Freed slaves; [ex அடியார்.]

பழவினை, s. Long cherished malice, as பழம்பகை. 2. Deeds of former births, ஊழ்வினை.

பழவேற்காடு, s. The name of a town, Pulicat, from வேல், a tree, ஓரூர்.