பவன்

pavaṉ   n. bhava. 1. Šiva; சிவபிரான் பவனே போற்றி (திருவாச. 4, 176). 2.God, as self-existent; கடவுள் (பிங்.) 3. Thatwhich just comes into being, as a bud; புதிதாய்உண்டாவது. பவனாயிருப்பதொரு ஆலந்தளிர் (ஈடு,2, 2, 7).  

pavaṉ   n. Bhava. A Rudra;உருத்திரரு ளொருவர். (தக்கயாகப். 443, உரை.)

pavaṉ   s. the self-existent, a name of Siva.