பாட்டு

v. noun. [used substantively.] Singing, chanting, பாடுதல் 2.A song, hymn, ode, poem, as sung or adapted to music, இசைப்பா. 3. A poetic verse or stanza, poetry, verse, செய்யுள். (சது.) 5. [in irony.] Abuse, வசைமொழி. 6. A word, a saying, சொல்; [ex பாடு, to sing.]

பாட்டாளி, s. A songster. 2. See பாடு.

பாட்டுக்காரன், s. A poet, the writer of the poem in question, கிரந்தகருத்தன். 2. A singer, பாடுவோன். 3. The chorister in dramatic performances, இசைவல்லான்.

பாட்டுக்கேட்க, inf. To hear, or attend to the singing of a singer. 2. To be abused.

பாட்டுடைத்தலைவன்--பாட்டுநாயகன், s. The hero of a poem.

பாட்டுப்படிக்க, inf. As பாட்டுப்பாட.

பாட்டுப்பாட--பாட்டுச்சொல்ல, inf. To sing a song. 2. To make verses, to versify, &c.

பாட்டுப்போக்கு, v. noun. Poetic style or diction.

பாட்டுமுரையும்--பாட்டும்பயனும்--பா ட்டும்பொருளும். The verse and its com mentary.

பாட்டுவாளி, s. [prov.] A singer; a strolling singer, உடுக்கைதட்டிப்பாடுவோன்.

பாட்டி, s. A singing woman, பாடுவள்.