பாத்திரம்

s. A vessel in general, a cup, pot, jar, plate, கொள்கலம். 2. A men dicant's vessel, for alms, இரப்போர்கலம். 3. An eating vessel, உண்கலம். 4. (fig.) Fit ness, worthiness, capacity, competency, merit, qualification, propriety, தகுதி. See தேசகாலபாத்திரம். 5. A worthy or qualified person, தகுதியுள்ளவன். W. p. 525. PATTRA.

பாத்திரசுத்தி, >s. Cleanness of vessels.

பாத்திரச்சுரை, s. A kind of gourd, of which the shell is used as a vessel. See சுரை.

பாத்திரப்பிரவேசம், s. The entrance of the characters represented in a play, &c.

பாத்திரமறிந்துகொடுக்க, inf. To give according to desert.

பாத்திரமறிய, inf. To know another's worthiness. பாத்திரமறிந்துபிச்சையிடு. Give aims to the deserving.

பாத்திரமானவன்--பாத்திரவாளி--பாத் திரவான், appel. n. A fit, competent, worthy person.

பாத்திரமுங்கையுமாய்த்திரிய, inf. To go a begging with a mendicant's ves sel--said of a rich man reduced to poverty.

பாத்திராபாத்திரம், s. Worthiness, and unworthiness; [ex அபாத்திரம்.] இந்தவேலைக்கவன்பாத்திரமல்ல. He is not fit for this work.