பாய்தல்

varai-pāytal   n. வரை +பாய்-. Throwing oneself down from the top ofa hill, a mode of committing suicide; மலையுச்சியிலிருந்து கீழ்விழுகை. வாழ்வின் வரைபாய்தல்நன்று (நாலடி, 369).

cengkōṭupāytl   v. noun. [prop. வரைபாய்தல்.] Throwing one's self from a mountain, as a disappointed lover; one of the துறை stanza, துறையிலொன்று. (p.)