பாலம்

pālam   n. 1. cf. pāl. Earth; பூமி.(பிங்.) பவப்பால மன்னவரை (உபதேசகா. சிவபுண்ணிய. 222). 2. Branch of a tree; மரக்கொம்பு.(W.) 3. Cuscus plant; வெட்டிவேர். (நாமதீப. 327.)

pālam   n. bhāla. Forehead;நெற்றி. (பிங்.) தீவிழிப் பாலமும் (விநாயகபு. 11, 11).

pālam   n. bhiṇḍi-pāla. A weapon; மழு. (திவா.)

pālam   n. U. pāla. 1. Bridge;வாராவதி. நெருப்பாறும் மயிர்ப்பாலமுமா நடக்கவேணும் (இராமநா. கிஷ். 12). 2. Dam, embankment, projecting wharf, jetty; நீரின் அணைச்சுவர்.(W.)

pālam   s. a bridge, வாராவதி; 2. forehead, நெற்றி; 3. any metal bar, பாளம்; 4. the earth, the world; 5. a branch of a tree.