பிறவி

s. Birth, nativity, பிறப்பு. 2. Origin, production, உற்பத்தி. 3. Natural state, சன்னத்துவம். 4. Brother, sister, சகோ தரம். 5. Transmigration, subjection of the soul to births, புனர்சென்மம்.

பிறவிக்கடல், s. The vast ocean of births, as சன்னசாகரம்.

பிறவிக்குணம், s. Natural disposition.

பிறவிக்குருடன், s. One born blind.

பிறவிச்செல்வம், s. Ancestral riches or wealth.

பிறவித்துயர், s. Misery attendant on births, or transmigrations.

பிறவித்துவந்தம்--பிறவித்தொந்தம், s. Hereditary failings, as fretfulness, im patience, &c., as பிறப்புத்தொந்தம்.

பிறவித்துன்பம், s. Pain, sorrow, mis fortune, &c., attending the state of birth.

பிறவிநீங்குதல், v. noun. Escaping from births, obtaining liberation--as the soul.

பிறவிநோக்கல்--பிறவிநோக்குதல், v. noun. Turning as the child in the womb, in the first process of birth, பிறக்கத்தொடங்குதல்.

பிறவிநோய், s. Natural diseases. 2. Birth regarded as a misfortune, பிறப் பாயநோய்.

பிறவிப்பயன், s. The end of one's birth--that which he should have in view--final bliss.

பிறவிப்பாஷாணம், s. Native arsenic- oppos. to வைப்புப்பாஷாணம், artificial.

பிறவிமயக்கு, v. noun. Delusion, stupor or aberration, as incidental to births. 2. Confusion of mind, &c., occasioned by sympathy with others.

பிறவியாரதம், s. [prov.] Abstinence from the use of flesh from birth, சுபாவத்திற் புலான்மறுக்கை; [ex ஆரதம்.]