பிறிதின்கிழமை

piṟitiṉ-kiḻamai   n. பிறிது +. (Gram.) Separable relation of apossessor and the thing possessed when thelatter is not a limb or part of the former; ஒருபொருளுக்கும் அதன் அங்கமாகாத பிறபொருளுக்கும்உள்ள வேறுபாட்டுச் சம்பந்தம். தற்கிழமையும் பிறிதின்கிழமையும் (நன். 300).