பிளவு

piḷavu   n. பிள-. 1. Cleft, as of arock; crevice, gap, fissure; slit, as of a nib;விரிந்துண்டாஞ் சந்து. 2. Part, division, portion, piece, slice, section; துண்டு. பிளவுகொண்டமதி (பெரியபு. திருக்குறிப்புத். 17). 3. Disunion;பிரிவு. 4. Splitting, bursting; வெடிப்பு. (சங். அக.)5. Split areca-nut; வெட்டுப்பாக்கு. நறிய பிளவுவெள்ளிலை இவையுதவி (பிரமோத். 9, 25). 6. Half ofa crab's eye, used as a weight; அரைக்குன்றிமணியெடை. (W.) 7. (Gram.) Hiatus, break inutterance, as of words; பிரிந்திசைப்பு. இரண்டும்பலவுமாகிய சொற்கள் பிளவுபடாது ஒற்றுமைப்பட(தொல். சொல். 412, சேனா.). 8. Salt petre; வெடியுப்பு. (சங். அக.)

piḷvu  

v. noun. [used substantively.] Cleft, slit, crevice, gap, fissure, fracture, பிளப்பு. 2. A part, division, portion, piece, slice, பிரிவு. 3. [vul. பிளகு.] A piece of areca-nut commonly green, பாக்குத்துண்டு. 4. Half of a குன்றிமணி, as a weight 5. Slit of a pen of reed, எழுதுமிறகின்பிளப்பு. 6. [in gram.] Detachment, separation of words, as the nominative from its verb, &c.,பிரிந் திசைப்பு. பாக்குவெட்டியொருபிளவுகொடு. Cut the areca nut and give me a bit.

பிளவுபட, inf. To be eleven, split, parted. 2. To be distinct, uncom pounded, &c., as adjoining words in a phrase.

பிளவுபோடுதல், v. noun. Putting betel in the mouth for chewing.

பிளவுப்பிறை, s. The crescent moon.

இருபிளவானகுளம்பு, s. A cloven hoof.