புதல்வன்

putalvaṉ   n. cf. puttra. 1. Son;மகன். பொன்போற் புதல்வர்ப் பெறாதீரும் (புறநா.9). 2. Disciple, student; மாணாக்கன். எண்ணில்பத்திதிகழ் புதல்வர்க்கு (திருவாலவா. 35, 1). 3.Subject; குடி. நின்புதல்வரைத் தழீஇ (பெருங்.இலாவாண. 1, 33).

putalvaṉ   s. (pl. புதல்வர், fem. புதல்வி) a son, மகன்.