புது

adj. [before a vowel புத்து.] New, strange, wonderful; [ex பதுமை.]

புதுக்கட்டடம், s. A new building.

புதுக்கட்டு, s. New institutions, orders, ordinance, establishments, regulations, &c.

புதுக்கலம், s. A new pot.

புதுச்சரக்கு, s. New merchandise.

புதுச்செய்கை, v. noun. New culti vation.

புதுச்சேரி, s. A new town. 2. Pon dicherry; by French Orthography.

புதுத்தண்ணீர்--புதுநீர், s. Freshet, in rivers.

புதுத்தரை, s. New-made land.

புதுநடை, s. A new style, fashion or mode; strange, unusual or incongruous manners.

புதுநாணயம், s. An innovation, some thing new or strange; often in a bad sense.

புதுப்பணம், s. A small coin.

புதுப்பழக்கம், s. New habit, usage practice, or fashion. 2. Newly prac tising--as a novice. 3. New or recent acquaintance or intercourse.

புதுப்புதுக்க, inf. [intensitive of புது க்க.] Anew. See புதுக்கு.

புதுப்பெண், s. A woman newly mar ried.

புதுப்போக்கு, v. noun. A new style of writing or living; a new fashion.

புதுமுகனை, s. The beginning of an event, the commencement, immediate ly succeeding an event, தொடக்கம்.

புதுவது, appel. n. A new thing-poetic.

புத்தரிசி, s. New rice.

புத்துருக்குநெய், s. Newly melted but ter.