புத்தி

s. Intellect, understanding, saga city, discretion, mental capacity, reason, knowledge, wisdom, அறிவு. W. p. 55. BUDD'HI. 2. The second of the four in tellectual faculties, the faculty of reflec tion. See அந்தக்கரணம். 3. Instinctive knowledge as possessed by brutes, in stinct, இயற்கையுணர்வு. 4. Instruction, ad monition, counsel, exhortation, போதனை. 5. A wise plan, method, a remedy, an anti dote, உபாயம். 6. Consciousness, உணர்ச்சி. 7. [in astron.] Daily motion of a planet, கிரகநடை. See புடபுத்தி, மத்திமபுத்தி. புத்திமான்பெலவான். The wise man is mighty. புத்தியோடேபிழை. Live circumspectly.

அபரபுத்தி, s. An after-thought. See பச்சிமபுத்தி, பின்புத்தி.

புத்திகற்பிக்க, inf. To instruct, to ad monish. 2. As புத்திபடிப்பிக்க, 2.

புத்திகற்பிதம், s. [in the Vedantic System.] Conception or idea, of visible things, in distinction from reality.

புத்திகெட்டவன், appel. n. A stupid person.

புத்திகேட்டல், v. noun. Asking counsel. 2. Listening to advice. 3. Attending to instruction, obeying.

புத்திக்கூர்மை, s. Acuteness of intellect.

புத்திக்கெட்டாதது, appel. n. That which is incomprehensible.

புத்திசாலி--புத்திமான், s. skilful, wise, sagacious man.

புத்திதீட்சணம், s. Penetration, acute ness of intellect, acumen.

புத்திதெளிதல், v. noun. Becoming en lightened--as the understanding, or the judgment.

புத்தித்தாழ்ச்சி, s. Stupidity, want of judgment, bewilderment.

புத்தித்துவம், s. Intelligence or intellect as a divine principle.

புத்திபடிக்க, inf. [prov.] To learn wisdom, acquire knowledge.

புத்திபடிப்பிக்க, inf. [caus.] To teach. 2. To chastise, discipline, correct, சிட் சிக்க.

புத்திபோதகம்--புத்திபோதனை, s. In struction, exhortation, moral or spirit ual advice.

புத்திபோதரவு, s. Exhortation, advice, counsel, presuasive advice.

புத்திமதி, s. Instuction, advice. [a pleonasm.]

புத்திமயக்கம், s. Bewilderment, fasci nation, loss of self-government, by de lirium, intoxication, lust, or otherwise.

புத்திமயங்க, inf. To be bewildered, confused.

புத்திமழுக்கம்--புத்திமழுங்கல், புத்தி மாறாட்டம், v. noun. Impaired state of the understanding, derangement.

புத்தியறிதல், v. noun. Having discre tion, prudence, sagacity. 2. Arriving at puberty as a girl, பெண்பருவமடைதல்.

புத்தியறிந்தவள், appel. n. [neg. புத்தியறி யாதவள்.] A girl grown marriageable.

புத்தியில்லாமை-புத்தியீனம், s. Sense lessness, folly, indiscretion.

புத்தியூட்டுதல், v. noun. Instilling know ledge, imparting or communicating in struction, அறிவுபயிற்றல்.

புத்திவிமரிசை, s. Investigation. See விமரிசை.