புறச்சுட்டு

puṟa-c-cuṭṭu   n. id. +.(Gram.) Demonstrative prefix a, i, u, not forming an integral part of the word of which it isa component, opp. to aka-c-cuṭṭu; சொற்குப்புறத்துறுப்பாய் வருஞ் சுட்டெழுத்து.