புறப்பாடு

puṟappāṭu   n. புறப்படு-. [M.puṟappāḍu.] 1. Coming forth, sallying out;வெளியேறுகை. 2. Appearing outside, protruding, jutting out; புறந்தோன்றுகை. ஒரு பொருள்புறப்பாடின்றி (திவ். இயற். திருவாசிரியம், 7). 3.Setting out, departure, as of a traveller; பிரயாணம். புறப்பாடும் வழிச்செலவும் (சிலப். 8, 45,உரை). 4. Procession of an idol; கோயில்மூர்த்திவெளியில் எழுந்தருளுகை. 5. Eruption, boil,abscess, carbuncle; புண்கட்டிவகை. Tinn.