மஞ்சம்
mañcam
n. mañca. 1. Bed-stead, couch, cot; கட்டில். (பிங்.) மருவிய விறலியோடு மஞ்சநீ டலத்து வைகும் (திருவாலவா. 54, 34).2. Platform, dais; ஆசனமிடுதற் குரிய பீடம்.மஞ்சமேறி மணித்தவி சேறினார் (பாரத. குருகுலச்.120). 3. Canopied vehicle for idols; சப்பரம்.(J.)
மஞ்சம்
mañcam
n. mañjarī-namra.Citron. See கொம்மட்டிமாதுளை. (சங். அக.)