மத்திமம்

s. [improp. மத்திபம்.] Medi ocrity, what is middling or ordinary, நடு. (See மத்தியமம்.) 2. The tenor in music, மத்திமநாதம். 3. The waist, இடை. 4. One of the three movements in singing, as to quickness, mediocre. See காலம். 5. [in astron.] Mean, as மத்தியமம். எனக்குக்கண்மத்திபமாயிருக்கிறது. My sight is indifferent, neither good nor bad.

மத்திமகண்டம், s. The central portion of the known continent. See கண்டம்.

மத்திமதானம், s. An ordinary gift. See இடைப்படுதானம்.

மத்திமதீபம், s. A figure in rhetoric, ஓரலங்காரம்.

மத்திமபட்சம், s. A middling rate, kind or class, நடுத்தரம்.

மத்திமபரிசம், s. [in astron.] Mean-time of the beginning of an eclipse.

மத்திமபாதிச்சா, s. [in astron.] Tabular correction of the parallax of the orbit from the first of Cancer, to six signs; also called கர்க்கிச்சா.

மத்திமபுடம், s. Mean longitude of a planet.

மத்திமபுத்தி, s. [in astron.] Mean daily motion of a planet.

மத்திமபூமி, s. [also சீதளோஷ்ணபூமி.] Temperate zone. [adopted.]

மத்திமன், s. An ordinary man not dis tinguished, சாமானியன். 2. One in the middle, நடுஉள்ளவன்.