மனை

maṉai   n. prob. மன்னு-. [K. mane, M.mana.] 1. House, dwelling, mansion; வீடு. சீர்கெழு வளமனை திளைத்து (சீவக. 828). 2. House-site;வீடுகட்டற்குரிய வெற்றிடம். 3. Ground, a land-measure = 40 ' X 60 ' = 2400 sq. ft. = ½4;kāṇi; நிலவளவுவகை. நூறுமனைக்கீழ் நால்கூறாகஅடைப்பதாகவும் (S. I. I. i, 64). 4. Wife; மனைவி.பிறன்மனை நோக்காத பேராண்மை (குறள். 148). 5.Family, household; குடும்பம். 6. Domestic life;இல்வாழ்க்கை. மனைத்தக்க மாண்புடையளாகி (குறள்.51). 7. Square, as of a chess-board; சூதாடுபலகையி னறை. (W.) 8. Mother; நற்றாய். கவர்மனைமருட்சி (இலக். வி. 537).

maṉai   s. piece of ground containing 24 sq. ft; 2. a house; 3. wife, மனைவி; 4. family, household, குடும் பம்; 5. a table of cards in tick-tack, சூதாடு பலகையினறை.

மனைகொண்டுகட்ட, to buy a piece of ground and build on it.

மனைக்கட்டு, the site of a house.

மனைக்கட்டு நிவேசனம், ground on which a house stands.

மனைக்கிழத்தி, a wife.

மனைக்கோள், a lizard, பல்லி.

மனைச்சீட்டு, a title deed of ground.

மனைத்தக்காள், a wife, a house-wife.

மனைமாட்சிமை, -மாட்சி, the excellency of domestic life.

மனையறம், the domestic life, இல்லறம்.

மனைவி, மனையாட்டி, மனையாள், a wife, a house-wife.

மனைவரி, quit-rent.

மனைவாழ்க்கை, conjugal life.

மனைவிர்த்தி, (மனோவிர்த்தி) ச்செலவு, the daily expenses in a house-hold.