மருட்கை

maruṭkai   n. மருள்-. 1. Astonishment, wonder, one of eight mey-p-pāṭu,q.v.; மெய்ப்பாடு எட்டனுள் ஒன்றாகிய வியப்பு. (தொல்.பொ. 251.) 2. See மருட்சி, 2. ஐயமு மருட்கையுஞ்செவ்விதினீக்கி (தொல். பொ. 659).