மருளி

maruḷi   n. id. 1. See மருள், 1.மருளிகொண் மடநோக்கம் (கலித். 14). 2. Person inbewilderment; புத்திமயக்கமுள்ளவன். மருளி தான்மயங்கி (யசோதர. 2, 42).

maruḷintam   மருளிந்தராகம், s. a tune, ஒரிராகம்.