மாமிசம்

--மாம்சம், s. [com. மாங்கி சம், மாங்கிஷம்.] Flesh, meat, தசை. W. p. 654. MAMSA.

துர்மாம்சம், s. Proud flesh. See துர்.

மாம்சகதவியாதி, s. A disease affecting the flesh.

மாம்சகிரந்தி, s. Excrescences, fat breasts, spoken in contempt by ascetics.

மாம்சச்சிலை, s. A kind of black stone, ஓர்கல்.

மாம்சதாரி, s. An eater of flesh.

மாம்சபக்ஷணம்--மாம்சபட்சணம், s. [appel. மாம்சபட்சணி.] Eating flesh, ஊனு ணவு.

மாம்சபேதி, s. A solvent of flesh.

மாம்சோத்தானம், s. [R. C. usage.] The resurrection of the body, உயிர்த்தெழுகை.