மிஞ்சு

கிறேன், மிஞ்சினேன், வேன், மிஞ்ச, v. n. To exceed, abound, surpass, to increase too much, மிக. 2. [fig.] To become proud, be elevated, பெருமைகொள்ள. சாப்பாடுமிஞ்சிப்போனது. There was an excess of food. காரியம்மிஞ்சிப்போயிற்று. The matter has been already settled. அவன்மிஞ்சிப்போசலாமா. Can he speak haughtily? அவன்மிஞ்சிமிஞ்சிவருகிறான். He is coming on furiously.

மிஞ்ச, inf. [used adv.] Excessively. மிஞ்சவொட்டாமற்செய்வான். He will allow none to act extravagantly. ஒருவனைமிஞ்சவொட்டாமல்நடப்பிக்கிறது...... Keeping one from exceeding due bounds.

மிஞ்சியிருக்க, inf. To be over and above. 2. To be arrogant.

மிஞ்சினது, appel. n. The remainder, any thing left as a surplus. மிஞ்சினதுகொண்டுமேற்கேபோகலாகாது. It is not good to take a surplus and go west ward. [prov.]

மிஞ்சினவன், appel. n. A froward, unmanageable man.