முகடு

mukaṭu   n. [T. K. mogaḍu.] 1.Top, highest part; உச்சி. முகடுதுமித் தடுக்கியபழம்பல் லுணவின் (பெரும்பாண். 246). 2. Ridge ofa roof; வீட்டின் மேற்கூரை. (W.) 3. See முகட்டுவளை. இகழ்ந்தார் முகட்டுவழி கட்டிற்பாடு (ஆசாரக்.23). 4. Roof of the heavens; அண்டமுகடு.வானெடு முகட்டை யுற்றனன் (கம்பரா. மருத்து. 30).5. Superiority, excellence, acme; உயர்வு. முனிமை முகடாய மூவா முதல்வன் (சீவக. 1609). 6.Entrance of a house; வாயில். முகட்டு வழியூண்புகழ்ந்தார் (ஆசாரக். 23). 7. Platform, as of anassembly; சபைக்குறடு. பெரியோர்கள் சபையிலேமுகடேறி வந்தது பிதற்றிடும் பெருமூடரும் (அறப்.சத. 35). 8. Head; தலை. முகடூர் மயிர்கடிந்தசெய்கையாரும் (தேவா. 936, 10). 9. Hump, asof camel, etc.; ஒட்டகம் முதலியவற்றின் உயர்ந்தமுதுகுப்புறம். சொல்லத்தகு முகட் டொட்டகம் (கனா.15). 10. The region of Chaos, as beyond theworlds; பாழ். நீர்மலிய முகடுபடு மண்டகோளகை(தக்கயாகப். 140). 11. Salvation; மோட்சம். (தக்கயாகப். 140, உரை.)

mukaṭu   n. prob. முகம். Nipple;முலைமுகம். (நாநார்த்த. 10.)

mukaṭu   s. the top of a hill or mountain, சிகரம்; 2. ridge of a house, வீட்டி னுச்சி; 3. a long cross-beam of a house, உத்திரம்; 4. the zenith, உச்சி.

முகடுந்தல், v. n. overcoming, excelling (இராமா).

முகடோடி, a long ridge beam of a house to which the rafters are fastened.

முகட்டுப்பூச்சி, a bug, மூட்டைப் பூச்சி.

முகட்டுவளை, (மோட்டுவளை) a crossbeam to keep the rafters at a proper distance.

முகட்டோடு, a ridge-tile.