முனை

s. Point, sharpened end, tenon, edge, front, நுனி. [Tel. குனை, கொனை.] 2. A cape, or head-land-projection, நீண்டுகூரிய நிலம். 3. Battle, fight, war, யுத்தம். 4. Hatred, பகை. 5. Superiority, eminence, priority, முதன்மை. 6. Boldness, audacity, துணிவு. 7. Dislike, aversion, வெறுப்பு. 8. As முனை, 6. முனைவிழுந்துபோயிற்று. The point is fallen off. 2. Valor has become prostrate. முனையாய்வருகிறது. Coming up boldly, or with spirit. அந்தமுனையிலிருந்துஇந்தமுனைமட்டும்வருகிறான்..... He comes from that point to this. இவன்கத்திமுனையில்நிற்கிறான். He stands on the point of a sword; is in haste to fight.

முனை, 5. The five different ways of procuring a livelihood, சீவனமுனை: 1. வா ள்முனை, by the sword; 2. கொழுமுனை, by the plough; 3. எழுத்தாணிமுனை, by the style or pen; 4. கதிர்முனை, by the distaff and weaving; 5. ஊசிமுனை, by the needle.

முனைகாரன்-முனையுள்ளோன், s. A cou rageous person, a valiant or brave man, தைரியவான்.

முனைகுலைய, inf. To be dispirited. See குலை, v.

முனைகேடு, v. noun. Disrespect, dis grace, shame, insult.

முனைப்பதி, s. An encampment or a lodging place for an army. (சது.)

முனைமழுங்குதல், v. noun. Becoming blunt, as the edge of an instrument. 2. Becoming dispirited, losing courage.

முனைமுகம், s. The front in battle, as படைமுகம். முனைமுகத்துநில்லேல். Stand not in the van [in battle.] (Avv.)

முனையிடம், s. A city, town, or village in a barren country, பாலைநிலத்தூர். (சது.) 2. Battle-field, போர்க்களம்.

கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To be angry, to show signs of indignation, as முனி. 2. To engage in battle, or a fight, போர்கலக்க. 3. (R.) v. a. To hate. நீஏன்முனைந்துநிற்கவில்லை. Why have you not stood forward?

முனைந்தோர், appel. n. [pl.] People heated with anger, enemies, பகைவர்.

முனைவு, v. noun. [as முனிவு.] Anger, கோபம். 2. Aversion, dislike, abhorrence, வெறுப்பு. 3. Wrath, சினம், (சது.)