முனைவன்

muṉaivaṉ   n. முனை&sup4;. 1. God,as the First Being; கடவுள். வினையினீங்கி விளங்கியவறிவின் முனைவன் (தொல். பொ. 649). 2. Saint,sage; முனிவன். முனைத்திறத்து மிக்கசீர் முனைவர்(சீவக. 707). 3. Chief; தலைவன். முனைவற் குற்றுழிவினைமுற்றி வருவோன் (திருக்கோ. 329, கொளு).4. The Buddha; புத்தன். (பிங்.) 5. Arhat;அருகன். முனைவனுக் கிறைஞ்சினான் முருக வேளனான்(சீவக. 1943).

muṉaivaṉ   n. முனை³.Enemy; பகைவன். (சது.)

muṉaivaṉ   s. an epithet of Buddha; 2. an enemy; 3. Argha.