முரசு

muracu   n. The gums; பல்லினடித்தசை. (J.)

muracu   n. முரசம். 1. See முரசம்.இடியென முழங்கு முரசின் (புறநா. 17). 2. The26th nakṣatra. See உத்திரட்டாதி. (திவா.)

muracu  

s. Drum, a tabor, as முரசம். 2. A war-drum, போர்ப்பறை. 3. [prov.] The gums, பல்லினடித்தசை. 4. The twenty-sixth lunar mansion of the Hindus, உத்திரட்டாதி நாள்.

முரசுவைத்தல், v. noun. Possessing or being allowed to keep drums, as men of rank.