முருடு

muruṭu   n. முரண்-. [K. moraḍu.]1. Coarseness, roughness; கரடுமுரடு. முருட்டுச்சிரமொன் றுருட்டினை (சங்கற்ப. ஈசுவரவிவகார. வரி.26). 2. Obstinacy, obdurateness; பிடிவாதம்.3. Cruelty; கொடுமை. அரக்கர் குலம் முருடுதீர்த்தபிரான் (திவ். திருவாய். 2, 7, 10). 4. Knotin wood; மரக்கணு. (திருவாலவா. 23, 4.) 5.Stump; வெட்டுமரத்தினடி. (சங். அக.) 6. Fire-wood; விறகு. (பிங்.) முருட்டு மெத்தையின் முன்கிடத்தா முனம் (தேவா. 710, 5). 7. Piece of wood;மரக்கட்டை. வன்பராய் முருடொக்கு மென் சிந்தை(திருவாச. 23, 4). 8. Drum; பறைப்பொது.(பிங்.) 9. Hand drum with two faces; மத்தளவகை. முருடதிர்ந்தன (சிலப். மங்கல.). 10. A kindof bucket; பத்தல். (சங். அக.) 11. Largeness;பருமை. முருட்டு மோத்தைத் தலைபெற்றமை (தக்கயாகப். 47). 12. Large tongs; பெருங்குறடு. (W.)

muruṭu   s. a musical instrument; 2. drum in general; 3. large tongs, பெருங்குறடு; 4. the stump of a tree, வெட்டியமரத்தினடி.

முருடர், a wild tribe of hunters who used the musical instrument.