முற்று

s. Entireness, completeness, மு ழுமை. 2. End, termination, முடிவு. 3. A finite verb, as வினைமுற்று.

முற்றுத்தொடர்மொழி, s. A sentence, complete in sense and grammatical in construction.

முற்றுப்பயனிலை, s. [in gram.] A finite verb.

முற்றுப்பெற, inf. To be finished.

முற்றுமடக்கு, s. [in rhet.] Repetition of a whole line through a stanza each time with a different meaning.

முற்றுமுரண், s. Contrast in all the feet in rhyming. See தொடை, iv. 8.

முற்றுமோனை, s. Rhyming in the first letter of all the feet. See தொடை, i. 8.

முற்றுவினை, s. A finite verb, வினை முற்ற, as செய்தான், வந்தான், &c.

முற்றெச்சம், s. A finite verb used for a வினையெச்சம்.

முற்றெதுகை, s. Rhyming of the second letter of all the feet. See தொடை, ill. 8.

கிறேன், முற்றினேன், வேன், முற்ற, v. n. To become mature, to ripen, முதிர. 2. To become hard, solid, வயிரங்கொள்ள. [im prop. முத்து.] (c.) 3. To be finished, com pleted, முடிய. 4. v. a. To complete, to finish, முடிக்க. 5. To blockade, to shut up a port, வளைக்க. (p.) காய்முற்றிப்போயிற்று. The fruit is ripe. காரியமுற்றிப்போயிற்று. The matter has be come aggravated. வியாதிமுற்றிப்போனது. The disease is in curable.

முற்ற, inf. [as adv. vul. முட்ட.] En tirely, fully, முடிய. முற்றநனைந்தவனுக்கீரமில்லை. There is no wetting him who is well drenched. வழிமுற்றஎன்கூடவந்தான். He came with me all the way.

முற்றமுடிய, as adv. To the close.

முற்றவிட, inf. To leave fruits to ripen.

முற்றவும், adv. Wholly, as முற்றும்.

முற்றவுணர, inf. To be deeply im pressed.

முற்றாய்தம், s. The letter ஃ with its full sound--as distinct from ஆய்தக்கு றுக்கம்.

முற்றியலுகரம்--முற்றுகரம், s. The letter உ in its full quantity, unabbre viated உ--as distinct from குற்றுகரம், as கடு poison, கதவு, door, and not as in மதகு, sluice, உதடு, lip, &c.

முற்றியைபு, s. Rhyming in the last letter in all the feet. See தொடை.

முற்றிழை, s. A lady completely adorned. முற்றிழாய். O thou who hast adorned thyself with perfect jewels. (p.)

முற்றுகை, v. noun. [com. முற்றிக்கை.] Straitness, distress, want, [vul. முட்டு கை.] 2. [vul. முத்திக்கை.] Blockade, seige. சாப்பாட்டுக்கெனக்குமெத்தமுற்றிக்கையாயிருக்கி றது. I am in-great distress for want of food. பட்டணத்தைமுற்றிக்கைபோட்டார்கள். They beseiged the town.

முற்றும், A finite verb, வினைமுற்று, as முடியும். 2. A relative future participle, as முற்றுங்காலத்தில், in ending time. 3. [adverbially.] Wholly, entirely, all, முழு தும். 4. [substantively.] The end, finis, the end of a book, கடை. ஒருநாள்முற்றும்என்னசெய்தாய். What have you been doing a whole day.

முற்றல், v. noun. Any thing which has become old and hardened, the core or heart of a tree.--oppos. to இளைசு. 2. Old age, மூப்பு. 3. Ending, முடிதல். 4. As முற்றுகை, 2. கத்தரிக்காய்முற்றலாயிருக்கிறது. The brinjal fruit is over-ripe [hard].