மெய்ப்பொருள்

mey-p-poruḷ   n. மெய்+. 1. Truth, essence, reality; உண்மை. மெய்ப்பொருள் காண்ப தறிவு (குறள், 385). 2. Truewealth; உண்மையான செல்வம். கைப்பொருடன்னின் மெய்ப்பொருள் கல்வி (கொன்றைவே. 3).3. God, as Reality; கடவுள். வேதமு முடிவு காணாமெய்ப்பொருள் (கம்பரா. விபீடணனடைக்கல. 113).4. See மெய்ப்பொருணாயனார். (தேவா. 736, 1.)