மெய்ம்மை

meymmai   n. id. 1. Truth,reality; உண்மை. மெய்ம்மையும் பொய்ம்மையு மாயினார்க்கு (திருவாச. 9, 20). 2. Natural state; பட்டாங்கான இயல்பு. (தொல். எழுத். 156.) 3. (Phil.)Existence; சத்து. மெய்ம்மையொடு சித்தாகும்(வேதா. சூ. 31). 4. Signification; பொருண்மை.மெய்ம்மையானு மவ்விரண்டாகும் (தொல். சொல். 427).