மொக்கை

mokkai   n. மொக்கு³. 1.Bluntness, as of an iron style; கூரின்மை.பேனா மொக்கையாய் விட்டது. 2. Bulkiness;stoutness; பருமன். 3. Piece of wood; stump;மரத்துண்டு. Loc. 4. Low condition; தாழ்வு.Loc. 5. Ignominy, shame, disgrace; அவமானம்.(யாழ். அக.) 6. Respect; மதிப்பு. (யாழ். அக.) 7.Face; முகம். மொக்கைக்காட்டி யடித்தான். Loc.

mokkai   s. ignominy, shame, disgrace, வெட்கம்; 2. bulkiness, பருமை; 3. a notch in a knife; 4. bluntness of an iron style.

மொக்கையான (-யாய்ப்போன) கத்தி, a blunt knife.

மொக்கை குலைய, to be disgraced, to suffer reproach.

மொக்கை குலைக்க, to disgrace a person.

மையம் , மய்யம், s. the centre, the middle.

மையமாயிருக்க, to be ambiguous.

நடுமையம், the middle.

மையவாடி, a place hedged with thorns, a cemetery.