யாப்பு

yāppu   n. யா-. [T. āpu.] 1.Binding, tying; கட்டுகை. கழல்யாப்புக் காரிகைநீர்த்து (குறள், 777). 2. Tie; கட்டு. யாப்புடை யாழ்(சீவக. 2011). 3. Poetry; செய்யுள். (பிங்.) 4.Ligature stretched across the pot-like portionof yāḻ; யாழ்ப்பத்தரிற் குறுக்கே வலிவுறச்செய்யுங்கட்டு. புதுவது புனைந்த வெண்கை யாப்பமைத்து(மலைபடு. 29). 5. Graduated serial order oftreatises to be studied, one of 11 ciṟappu-p-pāyiram, q.v.; சிறப்புப்பாயிர விலக்கணம் பதினொன்றனுள் இன்னநூல் கேட்டபின் இன்னது கேட்கத்தக்கதென்னும் சம்பந்தம். (நன். 49.) 6. Affection, as binding persons together; அன்பு. அவள்யாப்பினு ளட்டிய நீர் (குறள், 1093). 7. Resolution,steadiness, firmness; உறுதி. யாப்புறு மாதவத்து(மணி. பதி. 57). யாப்பிலோரை (முது. காஞ். 21).8. Counsel; சூழ்ச்சி. (பிங்.) 9. Fitness; பொருத்தம். அதற்கு யாப்புடைமையின் (தொல். சொல். 77).10. cf. பாப்பு. Snake; பாம்பு. (அக. நி.)

yāppu   s. (யா v.) a bandage, a tie, கட்டு; 2. poetry, செய்யுள்; 3. prosody, செய்யு ளிலக்கணம்.

யாப்பதிகாரம், யாப்பிலக்கணம், prosody.

யாப்பருங்கலம், a treatise on prosody.