வம்பு

vampu   n. 1. Newness, novelty;புதுமை. வம்பப் பதுக்கை (புறநா. 3). (பிங்.) 2.Instability; நிலையின்மை. (தொல். சொல். 327.) 3.Uselessness; worthlessness; பயனிலாமை. வம்புபழுத்து (திருவாச. 40, 6). 4. Idle talk; gossip;வீண்வார்த்தை. Colloq. 5. Scandal; பழிமொழி.ஊரார் புகல் வம்பே (வெங்கைக்க. 18). 6. Evilword; தீம்பு வார்த்தை. (W.) வெறிதே வம்புரைத்தனை (கந்தபு. சூரன்வதை. 157). 7. Falsity; படிறு.(பிங்.) 8. Base conduct; சிற்றொழுக்கம். (நாமதீப.650.) 9. Indecent language; அசப்பியம். (யாழ்.அக.) 10. Deceit; வஞ்சனை. (பிங்.) 11. Wantonact; dalliance; சரசச்செயல். (W.) அவளோடுவம்பு பண்ணினான். 12. Quarrel; சண்டை.அவன் ஒருவரோடும் வம்புக்குப் போகிறதில்லை. 13.See வம்பமாரி. வம்பார் சிலம்பா (திருக்கோ. 159).14. See வம்புக்காய். 15. See வம்புப்பிள்ளை. (J.)16. Comparison, similitude; உவமை. வம்பிறுசிவனிடத்து (ஞானா. 68, 12). 17. Fragrance;வாசனை. வம்பறா வரிவண்டு (தேவா. 737, 5). (பிங்.)/

vampu   n. vambha. [T. vampu,O. K. bambu.] 1. Curved bamboo-pole of apalanquin; சிவிகையின் வளைகொம்பு. Loc. 2.See வம்புமரம். வம்பிலேகட்டி யடித்தார்கள். 3.Thill. See ஏர்க்கால்.

vampu   s. ribaldry, obscenity, indecent speech தீச்சொல்; 2. insolence, violence, தீச்செயல்; 3. boasting, bombast, வீம்பு; 4. a quarrel, சண்டை; 5. a kind of cross-tree to which criminals are tied when whipped; 6. a bastard; 7. an unseasonable or unripe fruit; 8. instability, நிலையின்மை; 9. a woman's bodice, கச்சு; 1. an earthen vessel, a water urn, மிடா.

வம்படிக்க, to treat one with insolence.

வம்புக்காய், as வம்பு 7.

வம்பு தும்பு, ribaldry and taunting.

வம்புபட்டு (வம்பாய்) ப்போக, to get an evil name.

வம்பு பண்ண, -செய்ய, to speak or act insolently, to quarrel.

வம்புப் பேச்சு, foul or obscene words.

வம்பன், (fem. வம்பி), a nasty, impudent fellow.