வளையல்

vaḷaiyal   n. id. 1. Bangle,bracelet; மகளிரது கையணிவகை. வளையல்விற்றபடலம். 2. Glass; கண்ணாடி. (W.) 3. That whichis bent; வளைவுள்ளது. (யாழ். அக.)

vaḷaiyal   n. வளை-. Fetters;கைவிலங்கு. (T. C. M. ii, 2, 531.)

vaḷaiyal   வளையில், vulg. வளைவி, s. glass, கண்ணாடிக்கரு; 2. glass armlets, bangles, கைவளையல்.

வளையலிட, to put glass bangles.

வளையல் (காய்ச்சுகிற) மண், mineral sand of which glass bangles are made.

வளையல் செட்டி, வளையற்காரன், a vendor of glass bangles.

வளையல் தூக்கு, a bundle of glass bangles.