வாசனை

vācaṉai   n. vāsanā. 1. Smell,fragrance, perfume; நன்மணம். 2. Habit contracted by associating with others; சகவாசத்தாலுண்டாஞ் செயற்கைக் குணம். 3. Predispositionin the present life due to the experiences of aformer birth; முற்பிறப்பின் அனுபவத்தால் இம்மையிலுண்டாம் பற்று முதலியன. தெளிவுறு பற்பலவாசனையால் (பிரபோத. 18, 15). 4. See வாசனாமலம். (சி. போ. பா. 10, உரை, பக். 408.)

vācaṉai   n. vācanā. Seeவாசனம்¹. (W.)

vācaṉai   s. smell, flavour, fragrance, மணம்; 2. abode, இருப்பிடம்; 3. knowledge, அறிவு; 4. reading, வாசிப்பு.

வாசனை கட்ட, to perfume.

வாசனைத் திரவியம், -ப்பண்டம், spices, aromatics.

வாசனையடிக்க, to smell, to give an odour.

வாசனையற்றுப்போயிற்று, the smell is gone.

வாசனையானது, that which is well scented.

வாசனை விட, to yield a fragrant smell.

இயற்கை வாசனை, செயற்கை வாசனை, natural and acquired habits.

எழுத்துவாசனை, reading and writing.